Σημερινό σχόλιο στην "Εφημερίδα των Συντακτών" για τις τελευταίες εξελίξεις, 

ανάμεσα σε αυτά των Αλέξανδρου Σακελλαρίου και Δημήτρη Χριστόπουλου (του Δημήτρη, όχι δική μου, είναι προφανώς η τελευταία φράση "Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε χαμηλά τον πήχη").

«Πολιτεία - Εκκλησία: μια αδιαίρετη δυάδα »

« Αν και κανείς δεν πρέπει να αιφνιδιάστηκε από τις πρώτες κινήσεις της Κυβέρνησης στις σχέσεις με την Εκκλησία, μια κάποια μελαγχολία θα πρέπει να διακατέχει όσους έχουν ασχοληθεί και υποστηρίξει είτε τους λεγόμενους διακριτούς ρόλους, είτε το χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος.

Η μεν αναθεώρηση των άρθρων 3 και 13 του Συντάγματος ενταφιάστηκε μετ’ επαίνων, ακόμα και στην άτολμη εκδοχή που είχε προταθεί. 

Όλα δε τα υπόλοιπα ζητήματα (θρησκευτικά, περιουσιακό, καθεστώς κληρικών) θα διευθετηθούν μόνο με διάλογο (διάβαζε έγκριση) της Ιεράς Συνόδου. 

Για να είμαστε δίκαιοι, εδώ δεν πρόκειται για καμία μεγάλη αλλαγή. 

Ήδη, με την προηγούμενη Κυβέρνηση, αυτή η άτυπη συνθήκη είχε γίνει ρητώς αποδεκτή.

Το κρίμα είναι ότι σε μια σειρά ζητήματα οι αλλαγές ήταν εφικτές χωρίς συνταγματική αναθεώρηση. Και θα αποδεικνύονταν πιθανότατα «ώριμες», φτάνει να τις αποτολμούσε το πολιτικό σύστημα. Τόσο σε επίπεδο συμβολισμών, όσο και στη ρύθμιση των σχέσεων τους, Πολιτεία και Εκκλησία συνιστούν μια δυάδα. Όχι ομοούσιο, αλλά πάντως αδιαίρετη. »